Τω καιρώ εκείνω - 28 Νοεμβρίου 2007: Ο Γιάννης Χασιώτης υποβάλλει την παραίτησή του από το Νομαρχιακό Συμβούλιο
Στις 28 Νοεμβρίου 2007 ο Γιάννης Χασιώτης υποβάλλει την παραίτησή του από μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου.
Ο πρώην – επί μια οκταετία - δήμαρχος Βέροιας, στις εκλογές του 2006 έρχεται δεύτερος, πίσω από τον εκλεγέντα Νομάρχη Ημαθίας, Κώστα Καραπαναγιωτίδη, και καταλαμβάνει τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, επικεφαλής της παράταξης, «Πολίτες σε δράση»
Στην τελευταία συμμετοχή του σε συνεδρίαση του Νομαρχιακού Συμβουλίου, αιτιολογώντας την παραίτησή του τονίζει ότι «παρά τις εκκλήσεις του συνόλου της αντιπολίτευσης, ελάχιστα σοβαρά και αντάξια της αποστολής μας θέματα έρχονται προς συζήτηση στο Νομαρχιακό Συμβούλιο. Δεν με εξέλεξε ο λαός για να παρίσταμαι και να παίρνω την αποζημίωση για να συζητώ θέματα απολύτως υπηρεσιακά τα οποία μπορεί να διεκπεραιώσει ακόμη κι ένας απλός υπάλληλος. Δε νιώθω καθόλου υπερήφανος για τη συμμετοχή μου σε αυτό το Νομαρχιακό Συμβούλιο».
Η τελευταία πρόταση γίνεται αντικείμενο δεικτικών σχόλιων από την πλευρά του τοπικού τύπου που όλο το προηγούμενο διάστημα είχε αναπτύξει μια έντονα κριτική έως επιθετική στάση.
Αμέσως μετά την ολοκλήρωση της τελευταίας τοποθέτησης του, ως επικεφαλής της παράταξης «Πολίτες σε δράση» στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, ο Αντώνης Μαρκοβίτης, Νομαρχιακός σύμβουλος εκλεγμένος με το ψηφοδέλτιο του Σάββα Γαβριηλίδη, διανέμει στα ΜΜΕ δήλωση στην οποία αναφέρει» «Αυτοί που τον διόρισαν πραξικοπηματικά, ας τον χαίρονται»
Ο Σάββας Γαβριηλίδης στην τοποθέτησή του εκφράζει την άποψη ότι το Νομαρχιακό Συμβούλιο είναι από τα καλύτερα των τελευταίων χρόνων «και κανείς δεν μπορεί να το υπονομεύσει» και καταλήγει λέγοντας ότι «δεν μας πέφτει λόγος να εκφράσουμε επικήδειο γι’ αυτή την αποχώρηση».
Η παραίτηση του Γιάννη Χασιώτη επισκιάζει τη συνεδρίαση και αποτελεί θέμα συζητήσεων και σχολιασμών το επόμενο διάστημα.
Τη θέση του στο Νομαρχιακό Συμβούλιο καταλαμβάνει ως πρώτος επιλαχών ο Άγγελος Τόλκας.
Η εξέλιξη αυτή δεν ήταν μια απόφαση στιγμής. Ουσιαστικά ξεκίνησε 7 χρόνια πριν, από τις 7 Ιανουαρίου 2001 όταν συνέβη κάτι φαινομενικά «παράδοξο» και εντελώς απρόσμενο.
Ήταν η περίφημη ψηφοφορία για την ανάδειξη προεδρείου στο Δημοτικό Συμβούλιο, στην οποία, για πρώτη και τελευταία φορά στα χρονικά, δεν ψηφίστηκε η πρόταση του Δημάρχου. Η πρόταση του Γιάννη Χασιώτη για τον Μένιο Ποτουρίδη στη θέση του προέδρου, μειοψήφησε έναντι της πρότασης της αντιπολίτευσης με την οποία συντάχθηκε «άγνωστος» αριθμός δημοτικών συμβούλων της παράταξης της πλειοψηφίας..
Ήταν ένα «στραπάτσο» στο ατσαλάκωτο προφίλ του δημάρχου, πράξη «απειθαρχίας» ή καλύτερα «πειθαρχίας» σε άλλα κέντρα αποφάσεων.
Η αδυναμία της πλειοψηφίας να εκλέξει τον προτεινόμενο από αυτήν υποψήφιο για την προεδρία, κάτι το οποίο θα σήμαινε ατύπως και το «δαχτυλίδι» για την επόμενες εκλογές, σηματοδότησε μια σειρά από εξελίξεις.
Δυο χρόνια αργότερα, το 2002 το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε αφύσικα για τις εκλογικές του ικανότητες, απροετοίμαστο και χωρίς στρατηγική και οδηγήθηκε σε μια «αναφυόμενη» λύση απλά για να διαχειριστεί την εκλογική διαδικασία.
Ίσως όμως τίποτα να μην ήταν τυχαίο… Κάποια πράγματα σχεδιάζονται αρκετό καιρό πριν… Απλά εμφανίζονται την κατάλληλη στιγμή…
Δημ Καρολίδης
